Είναι γεγονός πως αν θελήσουμε να μάθουμε το πιο σωστό τρόπο για να γράφουμε σωστά και με σύστημα στις πανελλήνιες εξετάσεις, θα λάβουμε αρκετές απόψεις οι οποίες αρκετές φορές είναι και αντιδιαμετρικά αντίθετες.
Με συζητήσεις που είχαμε με μαθητές που έδωσαν πανελλήνιες εξετάσεις τις προηγούμενες χρονιές, και ύστερα από τις σκέψεις που εξέφρασαν, διαφοροποιήσαμε λίγο τις θεωρούμενες "αποδεκτές" πρακτικές.
Παρακάτω λοιπόν παραθέτουμε τις προτάσεις που συγκεντρώσαμε, χωρίς να επιμένουμε πως αυτές είναι οι σωστές τεχνικές που πρέπει να ακολουθούνται. Απλώς παρουσιάζουμε κάποιες προτάσεις που ίσως να βοηθήσουν στην προσπάθεια απόκτησης καλύτερου αποτελέσματος στις πανελλήνιες εξετάσεις.
- Κατ΄αρχήν αποφύγετε να διαβάσετε όλα τα θέματα από την αρχή.
Αρκετοί μαθητές μόλις παίρνουν τα θέματα, κοιτάζουν κατευθείαν το τελευταίο θέμα για να διαπιστώσουν πόσο δύσκολο είναι. Αν όντως είναι δύσκολο, τότε τους απογοητεύει, τους καταστρέφει την ψυχολογία (επειδή δεν πρόκειται να γράψουν 20) και συνήθως κάνουν λάθη μετά από αυτό ακόμα και σε θέματα που γνωρίζουν.
Ο κανόνας είναι πιό απλός.
Κοιτάμε το πρώτο θέμα-ερώτημα και μόνο. Αν είμαστε σίγουροι ότι το ξέρουμε, το γράφουμε και πηγαίνουμε στο επόμενο. Αν δεν είμαστε σίγουροι το αφήνουμε και πηγαίνουμε στο επόμενο.
Σκοπός είναι να γράφουμε πάντα τα θέματα που γνωρίζουμε.
Έτσι όταν φτάσουμε στο τέταρτο θέμα θα έχουμε συγκεντρώσει ήδη αρκετές μονάδες, θα έχουμε εξασκηθεί στην προσέγγιση των θεμάτων, και θα έχουμε καλύτερη ψυχολογία για τα επόμενα θέματα. Όταν περάσουμε όλα τα θέματα από μία φορά (είτε τα γράψαμε είτε όχι), επιστρέφουμε σε όσα αφήσαμε, επιλέγοντας από αυτά που έμειναν όποιο θεωρούμε πλεόν πιό εύκολο.
- Διαβάζουμε κάθε θέμα προσεκτικά και αργά, ώστε να κατανοήσουμε πλήρως τι ζητείται
Ακόμα και κατά τη διάρκεια της απάντησης, επιστρέφουμε και ξαναδιαβάζουμε το θέμα ώστε να σιγουρέψουμε ότι δεν ξεφύγαμε και απαντάμε σε κάτι άλλο διαφορετικό από αυτό που ζητείται.
Δεν χρειάζεται να φτάσουμε στο σημείο, αφού γράψουμε σελίδες ολόκληρες, να διαπιστώσουμε ότι δεν έχουν σχέση με το θέμα και να αναγκαστούμε να τις σβήσουμε, ξεκινώντας πάλι από την αρχή, με περισσότερο άγχος και λιγότερο διαθέσιμο χρόνο.
- Ερωτήσεις που φαίνονται γνωστές και εύκολες, χρειάζονται περισσότερη προσοχή
Συχνά σε ερωτήσεις που μας φαίνονται γνωστές - εύκολες δεν δίνουμε την απαραίτητη προσοχή και απαντάμε σχεδόν απερίσκεπτα και γρήγορα. Έτσι όμως ξεφεύγουν ορισμένες λεπτομέρειες της ερώτησης. Μία λέξη που λείπει ή άλλαξε ίσως να διαφοροποιεί όλο το πνεύμα της ερώτησης!
Διαβάζουμε λοιπόν με την ίδια σοβαρότητα όλες τις ερωτήσεις, και σκεφτόμαστε καλά τις απαντήσεις, ώστε να είμαστε σίγουρου πως αυτό που γράφουμε είναι πραγματικά αυτό που μας ζητείται.
- Χρησιμοποιείστε λειτουργικά το πρόχειρο (τις τελευταίες σελίδες του τετραδίου)
Δεν υπάρχει κάποιος κανόνας για το αν πρέπει πρώτα λύνουμε τα θέματα στο πρόχειρο ή όχι. Κάθε μαθητής διαμορφώνει το δικό του τρόπο. Εάν είναι σίγουρος για την απάντηση μπορεί να απαντήσει κατ' ευθείαν στο καθαρό. Αν όχι, τότε μάλλον θα δολιμάσει στο πρόχειρο.
Το βέβαιο είναι ότι κάποια στιγμή, όλοι χρειάζονται και καταφεύγουν στο πρόχειρο.
Διαβάζοντας ένα θέμα μας έρχονται διάφορες σκέψεις που ακόμα ίσως να μην είμαστε σε θέση να εξακριβώσουμε κατά πόσο και πώς χρειάζονται ή ακόμα και αν σχετίζονται με το θέμα. Προφανώς χρειάζεται να γράψουμε αυτές τις σκέψεις κάπου για να μην τις ξεχάσουμε και να μπορέσουμε αργότερα να ελέγξουμε τη χρησιμότητά τους.
Αυτό ακριβώς κάνουμε στο πρόχειρο. Καταγράφουμε και ελέγχουμε τις σκέψεις μας.
Έτσι στην έκθεση επιλέγουμε τα επιχειρήματα που θα χρησιμοποιήσουμε, αλλά και τη σειρά με την οποία θα τα παρουσιάσουμε, ενώ στα μαθηματικά, ελέγχουμε με πράξεις, αν η σκέψεις μας οδηγούν στο ζητούμενο.
Το βασικό ερώτημα βέβαια παραμένει, αν δηλαδή πρέπει να λύνουμε πρώτα ολόκληρο το θέμα στο πρόχειρο και μετά να το αντιγράφουμε στο καθαρό, ή όχι.
Η απάντηση ίσως να γίνει πιο εύκολη, αν θεωρήσουμε το πρόχειρο σαν το θρανίο και το τρόπο που το χρησιμοποιούν οι μαθητές όλη τη χρονιά. Σε κάθε διαγώνισμα έχουν την τάση να μουντζουρώνουν στο θρανίο, να σημειώνουν μία λέξη που τους παραπέμπει κάπου, να κάνουν πράξεις, να γράφουν κάποιο τύπο που ίσως να ξεχάσουν, να ξεκινήσουν την αρχή από μία παράγραφο που σκέφτονται να αναπτύξουν.
Πάντως σχεδόν κανένας μαθητής δεν γράφει στο θρανίο ολόκληρα θέματα με σκοπό να τα αντιγράψει μετά στο καθαρό.
Κάπως έτσι πρέπει να είναι και η χρήση του πρόχειρου. Δεν χρειάζεται να τα γράφουμε όλα πρώτα εκεί. Γράφουμε στο πρόχειρο ότι και όσα χρειαζόμαστε μέχρι να πάρουμε μπρός και να είμαστε σίγουροι για την ορθότητα αυτών που θα γράψουμε στη συνέχεια. Αν δεν νοίθουμε άνετα αλλιώς, τότε ναι, θα χρειαστεί να γραφτούν πρώτα όλα στο πρόχειρο. Η επιλογή είναι φυσικά των μαθητών, αρκεί να μην ξεχαστούν και σπαταλήσουν πολύ χρόνο.
- Προσέξτε την εμφάνιση του γραπτού σας
Είναι γεγονός πως οι περισσότεροι μαθητές σήμερα, δυστυχώς δεν γνωρίζουν πως πρέπει να γράφουν ένα διαγώνισμα, ώστε να έχει πλήρη και ολοκληρωμένη μορφή.
Συνήθως παραδίδονται γραπτά, πολλές φορές ανορθόγραφα, με ελλείψεις και λάθη στη γραμματική, σαφώς μή εμφανίσημα και αρκετές φορές με ασυναρτησίες και ασύνδετες σκέψεις. Βέβαια δεν υπάρχουν μονάδες για την εμφάνιση του γραπτού, επηρεάζουν όμως σημαντικά τους βαθμολογητές, όπου μέσα στο 'χάος' ξεχωρίζει ένα προσεγμένο γραπτό.
Σε αυτήν την κατεύθυνση προσέξτε λίγο τα γράμματα που κάνετε (ιδίως στην πρώτη σελίδα η οποία είναι η βιτρίνα του γραπτού).
Είναι τα σχήματα καθαρά και μεγάλα ή προκειται για προχειροδουλειά;
Χρησιμοποιείτε όργανα για να κάνετε σχήματα ή τα κάνετε με το χέρι; (αλήθεια υποστηρίζετε ακόμα ότι μπορείτε να κάνετε ένα κύκλο με το χέρι και χωρίς διαβήτη;).
Ξεχωρίζουν οι προτάσεις και οι παράγραφοι στα όσα γράφετε; Μήπως έχετε την τάση να γράφετε και έξω από τα περιθώρια των σελίδων ή να στριμώχνεται τις λέξεις για να χωρέσουν όλα σε μία σειρά;
Και το πιο σημαντικό. Αφήνετε 2-3 κενές σειρές ανάμεσα στα ερωτήματα και τα θέματα για να ξεχωρίζουν.
- Κατανοήστε την 'φιλοφοφία' του τρόπου απάντησης
Στην αρχή κάθε απάντησης, πάντα αναφέρουμε πιο ερώτημα αναπτύσσουμε (Θέμα 1β.).
Σαφώς και δεν χρειάζεται να γράφουμε τις απαντήσεις με τη σειρά. Μπορούμε να ξεκινήσουμε από το "Θέμα 1γ" να συνεχίσουμε στο "Θέμα 4β" και μετά να επιστρέψουμε στο "Θέμα 1α". Για αυτό το λόγο είναι σημαντικό να αναφέρουμε που θέμα αναπτύσσουμε. Μην θεωρείτε πως είναι υποχρέωση του βαθμολογητή να βρεί τί κάνετε και τί εννοείτε.
Αν αργότερα ενώ απαντήσατε στο "θεμα 3β" θελήσετε να συμπληρώσετε κάτι που θυμηθήκατε στο θέμα 2α που έχετε ήδη γράψει προηγουμένως και δεν έχει χώρο, δεν βάζουμε αστεράκια σαν παραπομπές. Επιστρέψτε στο τέλος στο "Θέμα 2α" και συμπληρώστε κάποια παραπομπή όπως "συνεχίζεται μετά το θέμα 3β" ή κάτι παρόμοιο. Μετά το θέμα 2α ξεκινήστε καινούργια παράγραφο και σημειώστε ότι πρόκειται για τη 'Συνέχεια του ερωτήματος 2α'.
Στην ουσία δεν αφήνουμε τίποτα στην τύχη. Εξηγούμε οτιδήποτε κάνουμε, βάζουμε τίτλους και αναφορές και στην ουσία προσπαθούμε να κάνουμε τη δουλειά του βαθμολογητή λίγο πιο εύκολη.
- Δεν υπάρχει θέμα που δεν γνωρίζετε την απάντηση!
Για το τέλος αφήσαμε το πιο παράλογο. Είναι δυνατό να γνωρίζουν όλοι οι μαθητές όλες τις απαντήσεις; Σαφώς και όχι. Αρκετά συχνά σε κάποια ερωτήματα δεν ξέρουμε τί να γράψουμε είτε επειδή δεν διαβάσαμε τη συγκεκριμένη ενότητα, είτε επειδή 'κόλησε το μυαλό'.
Το θέμα είναι πως ακόμα και σε θέματα που δεν γνωρίζετε την απάντηση, σίγουρα έχετε κάποιες ιδέες.
Η παρότρυνση η δική μας είναι να γράφετε αυτές τις ιδέες σας.
Μην αφήνετε κάποιο θέμα κενό από απάντηση. Αν αφήσετε κάποιο θέμα χωρίς απάντηση, το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να πάρετε καμία μονάδα σε αυτό. Αν γράψετε κάτι, που ίσως να θεωρείτε ότι είναι και λάθος, δεν έχετε να χάσετε απολύτως τίποτε! Αν όμως αυτό που γράφετε είναι μέρος της απάντησης, τότε σίγουρα θα πάρετε και τις μονάδες που του αναλογούν.
Εκτός να θέλετε και εσείς να μένετε με το παράπονο ότι το είχατε στο πρόχειρο σωστό, αλλά δεν είσασταν σίγουρος/η και για αυτό δεν το περάσατε στο καθαρό.
